Θα βγεί ο αυγερινός θα ξημερώσει ,θα ακουστει εκείνο το χαρούμενο τραγούδι δυνατά. πες μου εναν στοίχο βγαλμένο απ την ψυχή σου . Κι ας ακουστεί φτηνός κι ας χαθεί υστερα στη νύχτα κι ας μην πείς καληνύχτα. Ακου σε τραγουδά η άνοιξη. σε χορευουν τα πουλιά ψυχή μου ακριβή. Δεν κάνω εγώ με κόσμο. ακους? Το ξέρω σε θάβω μαζί μου . Μην αφήνεις το τιμόνι στη στροφή . να την ακούς την νύχτα. Έχει πολλά να σου πεί ,κι ας μας χωρίζουν μιλια .

Ένα χώρο που αποτελεί το ομορφότερο σημείο συνάντησης για τις γαστριμαργικές σας εξορμήσεις.

Το ξύλο ως πρώτη ύλη στις αρχαίες ελληνικές κατασκευές. ΤΟ ΞΥΛΟ ΩΣ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ. Τα ξύλα, που χρησιμοποιούταν ακατέργαστα, ονομαζόταν στρογγύλα. Ενώ τα πριονισμένα ονομαζότανε σχιστά. Κατά την αρχαιότητα υλοτομούσαν ξύλα μεγάλων διαστάσεων. Από το δέντρο χρησιμοποιούσαν τον κορμό, τα κεντρικά κλαδιά και τους κλώνους. Χαρακτηρίστηκες ήταν οι μεγάλες διατομές οι οποίες δινόταν στα ξύλα των στεγών δημοσίων οικοδομημάτων. Ξύλο μελανό, πυκνό, στερεό.

Είναι Μυστήρια Η Χώρα Των Δακρύων. Όχι πως με ενοχλεί όχι. Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία. Δεν έχω να σου πω τα νέα μου. Έχω χαθεί με την παρέα μου. Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως. Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων. Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον. Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις.